Po zobaczeniu trailera mialem bardzo duze oczekiwania zwiazane z tym filmem - zapowiadal sie bardzo ciekawie. Przewaznie w takich sytuacjach, przy rozbudzonym apetycie, zdarza mi sie zawiesc, nawet na calkiem niezlym filmie, tylko dlatego, ze duzo sobie na jego temat nawyobrazalem. Tym razem bylem w pelni usatysfakcjonowany. Bez zachwytu co prawda, ale na pewno "Plan doskonaly" jest bardzo dobrze wymyslonym, wyrezyserowanym, obsadzonym i wyprodukowanym kawalkiem kina. Pewnie moznaby sie przyczepic, ze cos sie nie zgadza, ze przesadzone, albo nieprzekonywujace - ja przy pierwszym ogladaniu nie zauwazylem. Z reszta film jest bardzo soczysty - począwszy od muzyki w czołówce, przez pastelowe zdjecia Nowego Jorku krecone przez długi obiektyw po wciągającą fabułę z nagłymi zwrotami akcji.

Wszystko to o czym napisalem stanowi jedynie o tym, że film ten jest co najwyżej bardzo poprawny. A co decyduje o jego wyjatkowosci? Wielokulturowość Nowego Jorku, która została pokazana w sposób ciekawy, świeży, a przeważnie też komiczny. Widzimy jak stróże prawa muszą się zmagać z różnymi językami i normami kulturowymi, kiedy np. chcąc wydobyć zeznania od sikh'a muszą mu obiecać oddanie jego turbanu i wysłuchać narzekań na dyskryminacje. Albo kiedy Clive Owen rozmawia z dzieckiem-zakładnikiem, które zachowuje stoicki spokój i na każdym kroku pokreśla, że jest z Brooklynu i nic na nim wrażenia nie robi. Na tego typu sytuacje nakładają się problemy poprawności politycznej - jak np. rozmiar biustu podejrzanej, który jest częścią "rysopisu" i ewidentnie wprawia policjantów w zakłopotanie.

Tak więc według mnie film bardzo przyzwoity - mocna ósemka. Jedyne czego mi szkoda, to tego, że Clive Owen przez wiekszość czasu jest w masce :)