Początkowo do roli Terry'ego Malloya przymierzany był Frank Sinatra. Kazanowi takie rozwiązanie się podobało, jednak producent filmu, Sam Spiegel, uznał, że to Marlon Brando przyciągnie więcej widzów do kin.
Na życzenie Elii Kazana, scenariusz do filmu miał napisać Arthur Miller, jednak ten odmówił w wyniku nieporozumień pomiędzy panami na płaszczyźnie politycznej.
Grace Kelly odrzuciła propozycję zagrania Edie Doyle, wybierając rolę w "Oknie na podwórze" Alfreda Hitchcocka.
O rolę Edie Doyle ubiegała się Elizabeth Montgomery. Reżyser filmu, Elia Kazan, napisał w swojej biografii "A Life", że po kilku castingach musiał wybierać pomiędzy Elizabeth a Evą Marie Saint. Mimo że Montgomery świetnie wypadła na zdjęciach próbnych, to ostatecznie Kazan uznał, że jest ona zbyt dystyngowana, aby zagrać wychowywaną w Hoboken Edie i powierzył rolę Evie Marie, która w 1955 roku została nagrodzona Oscarem.
Janice Rule odrzuciła rolę Edie Doyle, ponieważ występowała wówczas w sztuce "Piknik" wystawianej na Broadwayu.
Postać Terry'ego Malloya była początkowo pisana specjalnie dla Johna Garfielda, jednak ten zmarł w 1952 roku.
Zdjęcia do filmu kręcono w Hoboken (New Jersey, USA) oraz w Nowym Jorku (Nowy Jork, USA).
Jest to jedyny film nie będący musicalem, do którego muzykę napisał Leonard Bernstein.
Na przesłuchaniu Slim przedstawia się jako Mladen Skulovich - jest to prawdziwe nazwisko jednej z gwiazd filmu, Karla Maldena.
Scenariusz został początkowo odrzucony przez Darryla Zanucka z Twentieth Century Fox, który stwierdził że taki dramat niezbyt pasuje do ówczesnej polityki studia, które inwestowało głównie w wielkie widowiska filmowe.
Tony Galento, Tami Mauriello i Abe Simon, grający ochroniarzy Johna Friendly'ego, to byli profesjonalni bokserzy oraz przeciwnicy Joe Louisa w walce o tytuł Mistrza Świata wagi ciężkiej. Simon walczył z mistrzem dwukrotnie - w pierwszym pojedynku został znokautowany przez rywala w 13 rundzie, w drugim - w 6. Galento oraz Mauriello walczyli z Louisem każdy po raz, osiągając jeszcze słabsze wyniki. Galento przegrał już w 4 rundzie, a Mauriello w 1.
Scena, w której Edie gubi rękawiczkę a Terry podnosi ją i zakłada na swoją dłoń, nie była planowana. W trakcie próby Eva Marie Saint upuściła ją przypadkowo, a resztę zaimprowizował Marlon Brando. Spodobało się to reżyserowi Elii Kazanowi, który nakazał aktorom powtórzyć to podczas kręcenia.
Główne postaci zostały stworzone na podstawie prawdziwych osób: Terry Malloy to filmowy odpowiednik Anthony'ego De Vincenza, postać ojca Barry'ego została oparta na księdzu Johnie M. Corridanie, a Johnny'ego Friendly na przewodniczącym związków zawodowych Albercie Anastasii.
24 lutego 2005 roku film zajął 2 miejsce w rankingu Digital Dreem Door's w kategorii najlepszy film lat pięćdziesiątych.
Zdjęcia do filmu trwały od 17 listopada 1953 roku do 26 stycznia 1954 roku.